En weg was mijn verhaal….. ok dan nog maar eens. Kijk ook naar de foto’s , als je er op klikt worden ze beter en staat er wat bij.

Op woensdag eerst nog mooie wandeling over Kanman pad, een pelgrim route. Dan met de bus via veel haarspeldbochten naar op 1300 meter hoog gelegen Chuzenji met gelijknamig prachtig meer. Je kan merken dat je hoog zit, nog geen blad aan de boom. Het is weer stralend blauw. Eerst hotel gezocht, dat was lastig want het had een andere naam gekregen en het duurde even voor ik daar achterkwam. Naar tempel vlakbij waar ik mooie letters en stempels in mijn nieuw gekocht boekje heb laten zetten, verlegen monnik wou niet gefotografeerd worden tijdens zijn schrijven.

Een lange wandeling langs het meer gemaakt, terug met de bus. Had trek en vroeg in mijn hotel of ik kon eten, helaas was dat alleen voor gasten die half pension hadden geboekt, maar ze wist een restaurant in de buurt. Die was vol, had pas na 1 uur plek. Bij 3 andere hotels gevraagd, die hadden dezelfde regels als mijn hotel, hoe hopeloos ik ook keek, het lukte niet. Het was al pikke donker en ze hadden het over de supermarkt maar dat zag ik niet zitten. Er bleekdus maar 1 restaurant open te zijn, dus toch weer daar geprobeerd en bingo, ik mocht aanschuiven. Klein tentje met 8 tafels, reuze gezellig en heerlijk eten. Heb meteen voor volgende avond gereserveerd p.

Na ontbijt met dikke wentelteef, heel machtig, ei,worst,soep, etc. met de bus naar het begin van een wandelroute. De bus is makkelijk, het werkt met bushalte nummers, b.v. mijn hotel is nr 29, route is op 39, dus als je het nummer in de gaten houdt dan kom je goed uit. Mooie tocht over houten vlonders langs een moeras en omhoog naar een prachtige waterval en nog hoger naar weer een meer. Terug een andere route gelopen, onderweg even gevraagd welke kant ik moest hebben aan Japans stel. Ze moesten ook die kant op en liepen mee, bij splitsing zei ik dat ik naar rechts ging want had trek. Meteen werd de rugzak geopend en beker drinken, cake en zeewier snack moest ik aannemen, zo aardig. Kwam af en toe Japanners tegen die een belletje bij zich droegen, dat maakte best wel veel lawaai, ik begreep dat dit was voor beren af te schrikken, ik genoot juist van de vogels en stilte, dat was voor hun niet mogelijk.

Weer terug met de bus en me zelf weer getrakteerd op een bezoek aan de onsen (heet bad), het was genieten. Heerlijk zonder stressgegeten in restaurant.